Czy wiesz, że w popularnych turystycznych krajach występuje wirus, na który nie ma szczepionki ani lekarstwa? Wirus Zachodniego Nilu jest przenoszony przez komary i choć w większości przypadków przebiega bezobjawowo, może nawet doprowadzić do śmierci. Sprawdź, jakie są objawy tego wirusa i jak chronić się przed zakażeniem.

Spis treści

Wirus Zachodniego Nilu – co to za choroba?

Wirus Zachodniego Nilu, czyli WNV (West Nile Virus) to choroba zakaźna, występująca w krajach o klimacie ciepłym i wilgotnym. WNV wywołuje wirus Gorączki Zachodniego Nilu z rodzaju Flavirus. Jest on składową tzw. kompleksu antygenowego japońskiego zapalenia mózgu. Źródłem wirusa jest ptactwo, natomiast przenoszą go komary. Istnienie Wirusa Zachodniego Nilu po raz pierwszy odnotowano w 1937 r. w Ugandzie. Zachorowania występują w krajach Afryki Północnej, m.in. w Egipcie, i w dorzeczu Nilu, w zachodniej części Azji, na Bliskim Wschodzie oraz w Europie Wschodniej (np. w Rumunii i Rosji, gdzie pod koniec XX w. wystąpiły epidemie tego wirusa). Zgodnie z informacjami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotychczasowe największe epidemie WNV wystąpiły w Stanach Zjednoczonych (podejrzewa się, że choroba przywędrowała tu z Izraela), wspomnianych wcześniej Rosji i Rumunii oraz w Izraelu i Grecji.

Objawy Wirusa Zachodniego Nilu

U ludzi i zwierząt zakażonych wirusem, choroba może przebiegać bezobjawowo lub ze skąpymi objawami (80% przypadków). W przypadkach objawowych pierwsze pojawiają się średnio po 3–5 dniach, a jej objawy to najczęściej łagodna gorączka utrzymująca się od 3 do 6 dni, bóle mięśniowe, ogólne osłabienie organizmu, bóle głowy, powiększone węzły chłonne, a czasem także nudności i wymioty.

Specyficzne objawy Gorączki Zachodniego Nilu sprawiają, że u osób o obniżonej odporności, w tym seniorów (1% wszystkich zakażonych) mogą także wystąpić powikłania, jak zapalenie opon mózgowych i mózgu z towarzyszącą im wysoką gorączką, silnymi bólami głowy, drgawkami, nadwrażliwością na światło, śpiączką, a nawet śmiercią.

Jak rozpoznać i leczyć Gorączkę Zachodniego Nilu?

Jeśli po powrocie z podróży niepokoją Cię objawy chorobowe podobne do tych, wymienionych wyżej, skonsultuj się z lekarzem medycyny tropikalnej. Już na etapie wywiadu będzie mógł określić, czy istnieje zagrożenie zakażeniem Wirusem Zachodniego Nilu, a jeśli tak, zleci wykonanie badań z krwi na obecność przeciwciał IgM i IgG. Koniecznie wykonaj je w ciągu 8 dni od wystąpienia pierwszych objawów WNV. Dzięki szybkiemu rozpoznaniu łatwiej uniknąć groźnych powikłań. Im późniejsza diagnoza, tym trudniej wykryć obecność wirusa.

Nie ma skutecznego lekarstwa na Gorączkę Zachodniego Nilu. W przypadku zachorowania stosowane jest leczenie objawowe, które ma obniżyć gorączkę i złagodzić ból. Aktualnie nie ma też szczepionki, która chroniłaby przed tym wirusem. Jeśli po powrocie z podróży poczujesz się gorzej zaobserwujesz u siebie którykolwiek z objawów, to bardzo ważne jest, aby jak najszybciej wykluczyć lub potwierdzić obecność WNV. Jeśli choroba rozwinie się, może wywołać powikłania. Niezbędna jest także hospitalizacja, która pozwala na zmniejszyć zagrożenie wtórnego zakażenia.

Wirus Zachodniego Nilu – jak zapobiegać zakażeniu?

Wybierasz się w podróż do miejsca, gdzie występuje WNV? Zadbaj o odpowiednią odzież, która osłania Twoje kończyny (bluzki lub koszule z długim rękawem i spodnie z długimi nogawkami), stosuj repelenty, a w oknach i drzwiach pomieszczeń siatki ochronne i moskitiery. Jeśli nie jest to konieczne, staraj się unikać przebywania na zewnątrz w okresie najwyższej aktywności komarów, czyli od zmierzchu do świtu. Nie każde ugryzienie musi skończyć się zachorowaniem, ale warto zminimalizować ryzyko i dołożyć starań w podróży, aby ukąszeń moskitów było jak najmniej.

Więcej o wirusie zachodniego nilu można przeczytać tutaj: https://tropicalmed.pl/profilaktyka/goraczka-zachodniego-nilu