Świerzb u psa – jak rozpoznać i wyleczyć?

Twój pupil intensywnie się drapie, a na jego skórze pojawiły się dziwne wykwity? W taki sposób może objawiać się inwazja świerzbowców. Choć świerzb u psa często kojarzy się z bezdomnymi i zaniedbanymi zwierzakami, w rzeczywistości może pojawić się u każdego czworonoga. Sprawdź, jakie są objawy świerzbu i co zrobić, jeśli dotknął Twojego czworonożnego przyjaciela.

Zarażenie świerzbem u psa – jak do niego dochodzi?

Świerzb u psa jest chorobą pasożytniczą wywołaną przez roztocza. Psy atakują głównie dwa gatunki świerzbowców: świerzbowiec drążący psów (Sarcoptes scabiei var. canis) i świerzbowiec uszny (Otodectes cynotis).

Do zarażenia świerzbem u psa dochodzi najczęściej poprzez bezpośredni kontakt ze zwierzętami, które są nosicielami pasożytów. Niestety możliwe są również inne drogi zarażenia. Pasożyt może szerzyć się poprzez psie akcesoria – miski, legowiska czy zabawki. Zwiększone ryzyko choroby występuje ponadto w skupiskach np. hotelach, schroniskach, gdzie psy mają częste i intensywne kontakty z innymi osobnikami. Szczególnie narażone na chorobę są zwierzęta z obniżoną odpornością.

Jakie są objawy świerzbu u psa?

Głównym objawem świerzbu u psa jest silny świąd, który sprawia, że zwierzak intensywnie się drapie. Na skórze psa pojawiają się również zaczerwienienie, strupy i grudki. Z czasem świerzb drążący powodu wyłysienia. Inwazji świerzbowca drążącego mogą towarzyszyć również wtórne infekcje bakteryjne.

Świerzbowiec uszny u psa powoduje przede wszystkim zapalenie zewnętrznego przewodu słuchowego. Stan zapalny objawia się obfitą, ciemnobrązową wydzieliną z uszu o nieprzyjemnym zapachu. Dodatkowo świerzb uszny sprawia, że psy często potrząsają uszami, co może prowadzić do powstawania krwiaków.

Świerzb u psa – rozpoznanie, leczenie i profilaktyka

Objawy świerzbu u psa nie zawsze są charakterystyczne i mogą przypominać występujące przy innych chorobach skóry. Z tego powodu do postawienia ostatecznej diagnozy niezbędna jest konsultacja z lekarzem weterynarii. Do potwierdzenia inwazji świerzbowca najczęściej konieczne jest pobranie zeskrobin ze skóry psa. W przypadku świerzbowca usznego podstawą diagnostyki jest wymaz z ucha lub badanie otoskopowe.

Leczenie świerzbu usznego i skórnego u psa zwykle jest długotrwałe i wymaga kompleksowych działań. Podstawą terapii jest stosowanie środków roztoczobójczych, zwalczających pasożyty. Lekarz może zalecić również glikokortykosteroidy (zmniejszające świąd) i antybiotyki (zwalczające wtórne infekcje bakteryjne). Pomocne mogą być także kąpiele lecznicze z zastosowaniem specjalnych szamponów. W przypadku świerzbu usznego stosuje się krople do uszu i oczyszczanie uszu z wydzieliny.

Profilaktyka świerzbu u psów polega głównie na izolowaniu chorych zwierząt od zdrowych. W skupiskach zwierząt ważne jest również regularne odkażanie akcesoriów i sprzętów. Dodatkowo należy pamiętać o systematycznym aplikowaniu pupilowi środków przeciwpasożytniczych, które zabezpieczą go przed atakiem pajęczaków.